Onlangs werd ik benaderd door een eigenaresse van een paard (hierna: de “Eigenaresse”). De Eigenaresse had haar paard te leen meegegeven aan een ander (hierna: de “Amazone”), maar deze Amazone weigerde het paard terug te geven. Aan mij de vraag of en zo ja, hoe de Eigenaar haar paard terug kon krijgen.

Het antwoord op deze vraag is niet ingewikkeld, maar of de Eigenaresse haar gelijk krijgt staat of valt met de mate waarin bewijs kan worden geleverd van de afspraken die zijn gemaakt.  

Afspraak
De Eigenaresse vertelde mij dat zij haar paard had meegegeven aan de Amazone, omdat de Eigenaresse zelf geen tijd meer had om het paard te rijden. Zij was op zoek gegaan naar iemand die daar wel tijd voor had. Het paard verkopen wilde de Eigenaresse echter niet, dus heeft zij het paard te leen meegegeven aan de Amazone. De Amazone was een bekende van de Eigenaresse en zij dacht dat het paard daar goed verzorgd en getraind zou gaan worden. Volgens de Eigenaresse was afgesproken dat de kosten voor stalling en dagelijkse verzorging voor de Amazone waren. Wanneer het paard naar de tandarts of dierenarts zou moeten, zou de Eigenaresse worden ingelicht en betrokken. Kosten voor tandarts en dierenarts waren voor de Eigenaresse.

Het paard werd overgebracht naar de stal van de Amazone. Dit ging enige tijd goed, totdat de Eigenaresse haar paard graag terug wilde. Zij had begrepen dat het paard niet meer goed werd verzorgd en getraind, dus zij wenste het paard op te halen. De Amazone wilde het paard echter niet teruggeven. Zij stelde dat het paard aan haar was geschonken en nu dus haar eigendom was.

De Eigenaresse en de Amazone verschilden dus behoorlijk van mening over dat wat zij zouden hebben afgesproken. Een belangrijk verschil, want bij leen is de Eigenaresse de eigendom van het paard niet verloren, terwijl dat bij schenking wel het geval is.

Bewijs
Als zo een discussie wordt voorgelegd aan een rechter, dan is de partij die het beste in staat is om bewijs te leveren van zijn stelling, degene met de meeste kans om te winnen.

Contractuele afspraken
Een document, zoals een contract, waarin partijen hun afspraken hebben beschreven, is een heel goed bewijsmiddel. Echter, de hippische praktijk leert dat er heel vaak geen contract wordt gemaakt. Veel gebeurt mondeling. Een mondelinge afspraak is weliswaar net zo geldig als een afspraak die is vastgelegd in een contract, alleen een schriftelijk vastgelegde afspraak laat zich makkelijker bewijzen dan een afspraak die mondeling is gemaakt. Daarom is het altijd verstandig om een contract te maken. Dat hoeft geen uitgebreid document te zijn. In de basis kan met een paar woorden worden volstaan.

Wat als er geen contract is?

Als een contract ontbreekt, dan moeten we gaan kijken of er andere manieren zijn waarop bewezen kan worden wat er tussen partijen is afgesproken. Bijvoorbeeld whatsappverkeer, e-mails en getuigen kunnen dan van belang zijn. Hoewel een contract de voorkeur heeft, zou het al heel veel kunnen uitmaken wanneer er een van partijen op enig moment per Whatsapp of e-mail aan de andere partij heeft bevestigd onder welke condities het paard bij de Amazone staat. Bewijs kan op allerlei manier worden geleverd.

Ook de manier waarop partijen zich hebben gedragen, kan bewijs opleveren. Er kan bijvoorbeeld gekeken worden naar hoe betrokken de Eigenaresse is gebleven bij het paard in de periode dat het paard bij de Amazone stond. Heeft zij met enige regelmaat contact gezocht met de Amazone om na te gaan hoe het met het paard gaat? Heeft de Eigenaresse kosten voldaan voor de tandarts of dierenarts? Heeft de Amazone voor bepaalde zaken toestemming gevraagd aan de Eigenaresse? Hoe meer betrokkenheid van de Eigenaresse kan worden aangetoond, hoe groter de kans dat de Eigenaresse erin slaagt om aan te tonen dat zij eigenaresse is gebleven en het paard slechts ter leen heeft meegegeven.

Een meer ondergeschikte, maar niet irrelevante rol, speelt de registratie als eigenaar van het paard. In Nederland kennen wij geen sluitend register van eigendom van paarden, zoals dat bij bijvoorbeeld huizen en auto’s wel het geval is, dus daar mag niet van uitgegaan worden. De eigendomsregistratie geeft wel een aanwijzing die kan bijdragen aan het aantonen van de eigendom, maar is niet doorslaggevend.    

Hoe is deze casus afgelopen?
Ik heb de Eigenaresse geadviseerd om het bewijs in kaart te brengen, maar om eerst in overleg te treden met de Amazone. Uiteindelijk wist de Eigenaresse de Amazone ervan te overtuigen om het niet zover te laten komen dat er een rechter aan te pas moest komen. De Amazone koos eieren voor haar geld en heeft het paard teruggegeven aan de Eigenaresse. Het geschil had de Eigenaresse ondertussen wel veel energie gekost en het paard zag er niet goed uit.

Hoe te voorkomen?
Ik heb hiervoor al een paar tips gegeven, maar de beste tip die ik kan geven is om een contract te maken waarin de afspraken worden vastgelegd. Al is het maar een kort contract, zolang maar is beschreven wat tussen partijen geldt.

Als er geen contract is, bevestig dan per mail of whatsapp aan de andere partij wat er is afgesproken. Uit een berichtje zoals “Wat leuk dat jij mijn paard wil verzorgen en trainen zolang ik daar geen tijd voor heb.” geeft bijvoorbeeld al een aanwijzing dat er niet is afgesproken dat de eigendom overgaat.

Voor meer tips en advies, neem dan gerust contact op met Britt Loeffen.  

Schrijver: Britt Loeffen van ALEX advocaten bv


Britt Loeffen | advocaat
Spoorstraat 43                    +31884104411 (algemeen)
6602 AW Wijchen               +31649125164 (mobiel)
KvK 70003874                     alexadvocaten.nl